The Arrival at the Haunted Mansion

Real Haunted House Experience మొదలయ్యే ముందు ఆ గడ్డమీద నిశ్శబ్దం గట్టిగా వినిపించేది. ఆ రోజు రాత్రి వర్షం భయపడుతున్నట్టుగా కురిసింది. చుట్టూ ఆకాశం నలుపుగా మారిపోయింది. ఆ చీకటి గాలుల్లోంచి కార్ బయటకి ఆగిపోయింది. ఆ కారులో నుండి ఒక్క వ్యక్తి దిగాడు – అతని పేరు అర్జున్. ముంబయిలో బడ్డ ఒక రచయిత. ఇక్కడికి రావడానికి కారణం ఒక నవల రాయడం కోసం శాంతమైన చోటు కావాలని. కానీ అతనికి తెలియదు… ఇది ఒక Real Haunted House Experience అయ్యేది.

పల్లకీ బంగ్లా అనేది శతాబ్దాలనాటి నిర్మాణం. ఎవ్వరికీ ఏమి తెలియదు కానీ ఆ ఇంటి చుట్టూ ఎన్నో ఊహలు ఉన్నాయి. “ఆ ఇంట్లో రాత్రివేళ ఒక చిన్నపిల్ల అరిచేదంటా…” “అక్కడ దెయ్యాల చప్పుడు వినిపిస్తుందట…” ఇవన్నీ ఊహలు అనుకునే అర్జున్, వాటిని ఎంచక్కా నవలకి ఉపయోగించుకోవాలనుకున్నాడు.

కార్ డ్రైవర్ గంగిరెడ్డి అన్నయ్య తల దించుకుని వదిలాడు –

“నాయనా, రాత్రి అక్కడ ఉండద్దు. ఉదయం తిరిగి వచ్చెయ్యండి. ఆ బంగ్లా మంచిది కాదు.”

అర్జున్ నవ్వి ముఖం పట్టాడు. “నాకు కథలు కావాలి గంగిరెడ్డి గారు, వాస్తవాలు కాదండీ.” అని చెప్పి తలుపు తెరిచాడు.

బంగ్లాలోకి అడుగు

తలుపు బారిన వేసి లోపలికి అడుగు పెట్టిన అర్జున్, మొదటి సారి ఒక వింతని ఫీలయ్యాడు. గాలి అలా నెమ్మదిగా నడుస్తూ వెళ్ళింది. నేలపై తన్నుకున్న పాదాలు ఒకేసారి రెండు బూట్లు వేసినట్టు ధ్వని చేశాయి. అతని దగ్గర ఉన్న జ్యోతి లైటు ఒక్కసారిగా వెలిగింది. ముందు చిన్న హాలుగా ఉంది, కుడివైపున సన్నగా మెట్లు, ఎడమవైపున పాత పుస్తకాలతో నిండిన కవితాగది.

ఊర్లో చెప్పినట్టు, ఇంటి దృష్టికి చీకటి అలానే ఉంది. మౌనం ఎగిరే పతంగా ఉంది. అర్జున్ లోపలికి వెళ్ళగానే, అతని ఫోన్ నెట్‌వర్క్ పోయింది. వర్షం గట్టిగా పడుతుండగా ఆ ఇంట్లో నిశ్శబ్దం లోపల ఒక గూఢమైన శబ్దంలా మారిపోయింది.

“అర్జున్…”

ఈ పదం అతనికి ఏకంగా రెండు సార్లు వినిపించింది. అతడు వెనక్కి తిరిగి చూసాడు. ఎవరూ లేరు. గుండెల్లో ఓ చిల్లా పుట్టింది. కానీ అతడు తను కలగానే విన్నాడనుకున్నాడు. మళ్ళీ గదిలోకి వెళ్ళాడు.

వింతలు మొదలయ్యే సంకేతాలు

• పాత తలుపు లాక్ ఉన్నా, రాత్రికి పగులుతుంది

• గదిలో ఉన్న అద్దంలో ఎవరో వెనక నిలబడినట్టు కనిపించడంలా

• మడిసిన పుస్తకం మధ్య ఒక పాత ఫొటో… అందులో ఓ చిన్నపిల్ల తల కిందికి వంగి ఉంటుంది

• ఓ పాత నోట్బుక్ – అందులో చివరి వాక్యం: “ఆమె తిరిగి వస్తోంది…”

మొదటి రాత్రి – భయానికి ఆరంభం

రాత్రి 12:17కి అర్జున్ పరదాలో పడుకున్నాడు. తలపడిన కొద్దిసేపటికే అతను మళ్లీ లేచాడు. గదిలోకి తెల్లటి పొగ వచ్చింది. గడియారంలో టైమ్ 12:17 వద్దే ఆగిపోయింది. ఆ సమయంలో అతను నిద్రలో కాదు — స్పష్టంగా చూస్తున్నాడు.

గదిలో ఎవరో నడుస్తున్నారు… పైన మేడపై బూట్లు పరిగెత్తుతున్న శబ్దం… ఎడమవైపు తలుపు కొంచెం తెరుచుకుంది… ఆ తలుపులోంచి ఒక చిన్న చేయి బయటకి వచ్చింది.

“ఏంటిది? ఎవరు అక్కడ?” అర్జున్ గట్టిగా అరవడానికి ప్రయత్నించాడు… కానీ గొంతు మూగబోయింది.

పోరాడుతూ లైట్ ఆన్ చేయడానికి పక్కన ఉన్న టార్చ్ తీసుకున్నాడు. టార్చ్ వెలుగులో దానిని చూశాడు… చిన్నపాటి శరీరం, తెల్లటి చీరలో ఉన్న అమ్మాయి. ఆమె కళ్ళు నేరుగా అతనిని చూస్తున్నాయి. కానీ ఆమె కాళ్లు నేలకి తాకడం లేదు…

ఒక క్షణం పాటు ఆమె అక్కడ ఉంది. అర్జున్ చూస్తుండగానే ఆమె నెమ్మదిగా తిరిగి మాయమైంది.

అతను గుండె పట్టుకుని బెదురుతో గదిలో కూర్చున్నాడు.

ఇదే నిజమైన Real Haunted House Experience మొదటి భాగం.

The Whispering Journal

మళ్ళీ తెల్లవారింది. కానీ పల్లకీ బంగ్లాలో తెల్లవారదని అర్జున్ గుర్తించాడు. ఇంట్లోని గాజు కిటికీలు మసకబారినప్పటికీ, వెలుతురు లోపలికి రావడం లేదు. అది ప్రకృతి కాదు… అదే భయం.

ఆమె… తిన్నగా గదిలోకి వచ్చి మాయమయిన చిన్నపిల్ల గురించి అర్జున్ తలచుకుంటూ కాఫీ తయారుచేసుకుంటున్నాడు. “ఇది కలే అవుతుందేమో!” అని తలదించుకున్నాడు. కానీ టేబుల్ మీద ఉన్న ఆ పాత నోట్బుక్ అతనికి అన్నీ నిజమే అని నిరూపించింది.

నోట్బుక్ ఓ పాత లెదర్ కవర్ తో ఉంది. ఫొటో పాడైపోయినట్లుండాయి. కింద చిన్న అక్షరాల్లో రాసి ఉంది:

“వీరమ్మ – 1936“

అతను ఆ పేజీలు తిప్పుతూ ఓ విచిత్రమైన పేజీ దగ్గరకు వచ్చాడు. ఆ పేజీలో రక్తపూతలాగె కనిపించే ఇంక్ లో రాసి ఉంది –

“అమ్మ చెప్పింది… రాత్రి 12:17కి తలుపు తీయకూడదంట… ఆమె వస్తుంది.”

ఈ వాక్యం చదివినప్పటి నుంచి అతని శరీరం గడ్డకట్టినట్టైంది. నిన్న రాత్రి చూసిన సమయమే అదే… 12:17.

పాత ఇంటి లోపల ఉన్న కొత్త రహస్యాలు

పక్కనే ఉన్న ఫొటోలో మూడు కుటుంబ సభ్యులు కనిపించారు – ఓ తల్లి, తండ్రి, పిల్ల. పిల్ల చేతిలో అదే నోట్బుక్ ఉంది. ఫొటో వెనక 1936 అని ఉంది.

అర్జున్ స్థానిక గ్రంథాలయంలోకి వెళ్లి ఆ ఇంటి చరిత్ర వెతకడానికి నిశ్చయించాడు. పక్కన ఉన్న ఊరి గ్రంథాలయానికి వెళ్లి ఒక వృద్ధ గ్రంథపాలకుడిని కలిశాడు – వెంకటాచలంఅన్నయ్య.

“పల్లకీ బంగ్లా అంటే చరిత్రతో నిండి ఉంది బాబూ,” అని వెంకటాచలం చెప్పాడు. “ఆ ఇంట్లో ఒకప్పుడు రాజుగారి కుటుంబం ఉండేది. వారి చిన్నపిల్ల వీరమ్మ… రాత్రి ఓ ప్రమాదవశాత్తూ బావిలో పడిపోయి చనిపోయింది. అప్పటినుంచి ఆ ఇంట్లో ఆమె ఆత్మ తిరుగుతుంది అంటారు.”

అర్జున్ గుండె అలా కొట్టుకుంటూ వినిపిస్తోంది. ఇది ఒక Real Haunted House Experience అనిపించే విధంగా సాగుతోంది.

రెండో రాత్రి – మరొక శబ్దం

రాత్రి అవుతుంది. మళ్లీ ఆ సమయం దగ్గరకు వస్తోంది – 12:00AM.

ఆ నోట్బుక్ నిదానంగా తెరుచుకుంది – ఎవరు తీయలేదు, కానీ నెమ్మదిగా అది ఓపెన్ అయింది. పక్కన ఉన్న పుస్తకాల షెల్ఫ్ లోంచి ఓ పుస్తకం నేలకి పడింది. అక్కడ నుంచి చీమల్లాంటి కిరణం బయటకి వచ్చి మబ్బులా మారింది.

వెంటనే గది చుట్టూ గాలి మారిపోయింది. తలుపు నెమ్మదిగా తలబడింది.

“అర్జున్…”
“అమ్మా.. నేను ఏం చేసాను అమ్మా…”

ఆ విన్న మాటలు… బాలిక భయం, కోపం, ప్రేమ – అన్నింటినీ కలిపిన గొంతు.

అర్జున్ మెట్లు ఎక్కి పై అంతస్తుకు వెళ్ళాడు. మెట్ల పై భాగంలో పాత బావి దగ్గర తడి చీరల తోలు ఉండడం చూసాడు. అక్కడ ఎప్పుడో ఎవరో ఉండినట్టు కనిపించింది.

అతను మొహం తుడుచుకుంటూ, గుండె ధ్వనిని నియంత్రించుకుంటూ, మళ్లీ తన గదికి వచ్చాడు. కానీ గదిలోకి రాగానే అతనికి ఓ గొప్ప నిజం తలపోయింది.

నిజం – వీరమ్మ కథ మొదలవుతుంది

నోట్బుక్ చివర పుటలో ఉన్న విషయం:

“ఆమె నన్ను చూసింది… నా పేరు రాసింది. నా మౌనం విని ఏడ్చింది. నేను తిరిగి వస్తాను అన్నం. నేను ఇప్పటికీ ఆ గదిలో ఉన్నాను…”

అర్జున్ చెంత ఫ్రేమ్ లో ఉన్న ఫొటోకి మళ్ళీ చూపులేశాడు. ఇప్పుడు అక్కడ 3వ వ్యక్తి ఉన్న చోట, అర్జున్ ముఖం ఉన్నట్టుగా ఉంది.

ఒక పాత ఇంటి భూతం నెమ్మదిగా జీవంలోకి అడుగు పెడుతుంది. ఇది నాటకం కాదు. ఇది Real Haunted House Experience – అర్జున్ మొదలెట్టిన ఒక శాస్త్రీయ పరిశోధన ఇప్పుడు అతని జీవితాన్ని మింగబోతున్నదా?

The Secrets Beneath the Well

అర్జున్ తెల్లవారు జామునే లేచిపోయాడు. నిద్ర వచ్చింది కాదు — మళ్లీ ఆ కల, మళ్లీ ఆ చిన్నపిల్ల గొంతు.

“అర్జున్… ఎక్కడున్నావు? నాకు చల్లగా ఉంది…”

ఆమె బిగుసుకుపోయిన శబ్దం, జలంలో చల్లగా ఒయాసిస్ లా మిళితమైన ఆత్మగాథ.

ఈ Real Haunted House Experience అన్నదానికి ఇక మానసిక దాడిలా మారింది. నిజంగా అతను అనుభవిస్తున్నదీ, లేక అతని ఊహల్లో పుట్టినదా అనేది తేలడం లేదు. కానీ ఒక విషయం మాత్రం స్పష్టంగా తెలిసింది – పల్లకీ బంగ్లా బాహ్యంగానే కాదు, లోపల నుండీ భయాన్ని నింగి దూస్తోంది.

మదిలో మిగిలిన మాటలు – “బావి చుట్టూ తిరుగు…”

నోట్బుక్ చివర పేజీలో ఒక చిన్న ఆకృతి ఉన్నది. అదే పాత బావిని సూచించేది. చుట్టూ కొన్ని గుర్తులు. వలయాకారంగా వాటిని లైన్ చేసి రాసి ఉంది. అర్జున్ వాటిని బాగా పరిశీలించి గ్రహించాడు – అది వేదకాలపు రక్షణ యంత్రం. దానికి మధ్యలో వీరమ్మ పేరు!

ఒక్కసారిగా అతనికి ఆ బావిని దగ్గరగా చూడాలనిపించింది. వాతావరణం మిగతా రోజుల్లో లా లేదు. పగటి పూట అయినా ఆ ప్రాంతం చీకటితో నిండిపోయినట్టు ఉంది. పక్షులు అక్కడకి చేరడం లేదు, పక్కనే ఉన్న చెట్లు ఎండిపోతున్నట్టు ఉన్నాయి.

అతను బావి చుట్టూ తిరుగుతుంటే, తడిగా ఉన్న బట్టల ముక్కలు గాలిలో ఎగురుతున్నాయి. వాటి మధ్య నెమ్మదిగా ఏదో గీసినట్టు శబ్దం వినిపిస్తోంది. అతను చూడగానే గుండె ఆగినట్టు అయ్యింది – నేలపై ‘ARJUN’ అని ఎవరో తడి వ్రేలతో రాసినట్టు ఉంది!

“నువ్వు నాకు చెప్పాలని ఉంది… కానీ ఎందుకు మౌనంగా ఉన్నావ్?”
“నన్ను ఎవరు గుర్తుపట్టారు?”
“నన్ను మర్చిపోవద్దు…”

ఈ మాటలు గాలి మీదుగా వినిపించాయి. అర్జున్ వెనక్కి తిరగలేక పోయాడు. ఒక క్షణం మౌనం. తర్వాత ఓ భయానక ఛాయ గాల్లో కదిలినట్టు అనిపించింది. బావి చుట్టూ ఉన్న వ్రాతలన్నీ ఒక్కసారిగా ప్రకాశించాయి.

మాయగళింపు – బావిలో రహస్య ప్రవేశం

అర్జున్ నేలపై ఉన్న రాయిని ఒత్తగా నొక్కినపుడు, ఒక్కసారిగా భూమి వణికింది. బావికి పక్కగా ఉన్న బల్ల తొలగిపోయింది. ఆ అడుగుల్లోకి ఒక రహస్య తలుపు తెరుచుకుంది. లోపల అడుగుపెట్టినప్పుడు అక్కడ పాతకాలపు గదులు కనిపించాయి – వాటిపై బంగారపు అక్షరాల్లో రాసిన పేర్లు:

• వీరమ్మ

• రాధమ్మ

• అరుణ్

• సునీత

• అర్జున్

అతను తన పేరును చూసి అవాక్కయ్యాడు. “నాకేంటి సంబంధం?” అని దిగులుగా అనిపించింది. గదిలో ఓ చిన్న పుస్తకం ఉంది. పుస్తకంలో చివర చెక్కిన వాక్యం:

“ఈ కథలో వచ్చిన ప్రతీ వ్యక్తి, ఈ ఇంటిని ఆత్మతో ముడిపడే భాగంగా తీర్చిదిద్దబడతాడు. అర్జున్, నువ్వు చివరి భాగం…”

అర్జున్ గుండె ఉలిక్కిపడ్డది. ఒక పేజీలో రాసి ఉంది – “పాత జీవితం గుర్తుకురావాలి. అదే మార్గం.” అతను మెదడు గోడలలో జ్ఞాపకాల తలుపులు తడిమాడు.

అప్పుడు ఓ తళుకుపాటు…

ఒక చిన్న ఆకాశం ముందు ఆవిరైపోయినట్టుగా అతనికి గుర్తొచ్చింది — చిన్నవయసులో తను ఈ బంగ్లాలో ఒక చిన్నపిల్లగా ఆడిన సందర్భం. వీరమ్మను చిన్ననాటి స్నేహితురాలిగా చూడటం… ఆమె ఆ బావిలో పడిన రోజు తను అక్కడే ఉండటం… ఆమెకు తలుపు తీసి తప్పు చేసినవాడే తానే అన్న బాధ…

అర్జున్ చెంతకున్న అన్ని ముక్కలు ఇప్పుడు కలుస్తున్నాయి.

నిజం – అతను కథలో కాదు, శాపంలో ఉన్నాడు.

వీరమ్మ చనిపోయిన రోజు తలుపు తెరిచినది తానే. ఇప్పుడు ఆమె ఆత్మ అతని చుట్టూ తిరుగుతోంది. పాపం ఆమె తప్పు కాదు. ఆమె ఎదురు చూసింది కేవలం ఒక పాపిని శిక్షించటానికి కాదు – తన పాత స్నేహితుని గుర్తుచేసుకోవడానికీ.

The Truth Behind the Ghost

ఆ రాత్రి అర్జున్ కి నిద్రే లేదు. దేహంలో ఏదో శక్తి ప్రవేశించినట్టు ఉంది. తన పాత జ్ఞాపకాలు వాకిట్లో కూచుంటున్న గౌరీమ్మలాగా ఎదురు చూస్తున్నాయి. Real Haunted House Experience అనేది ఇప్పుడు సజీవంగా, బహుశా అతని శరీరంలోనే తిరుగుతుంది.

నోట్బుక్ చివరి పేజీలో రాసి ఉన్న వాక్యం అతన్ని కుదిపేసింది:

“ఆమె నన్ను మర్చిపోలేదు. నేను చేసిన తప్పు కోసం ఆమె నన్ను వదలదు. కానీ ఒక మార్గం ఉంది… క్షమాపణ!”

జ్ఞాపకాల లోతుల్లోకి ప్రయాణం

అర్జున్ తన చిన్ననాటి డైరీ వెతికాడు. ముంబయి నుండి తీసుకొచ్చిన పాత సంచిలో అది ఉంది. అందులో ఒక పుట – వీరమ్మతో కలిసి బావి దగ్గర ఆడిన రోజు గురించి.
“ఆ రోజు చెతిలో ఉన్న మణి ఆమె చేతిలో పెట్టాను. తర్వాత ఏమి జరిగిందో మిగిలిన జ్ఞాపకం లేదు…”

అర్జున్ మళ్లీ ఆ బావి దగ్గరకు వెళ్లాడు. తెల్లవారే వేళ – కానీ ఆ ప్రాంతం ఇంకా చీకటిలోనే ఉంది.

దెయ్యంతో ముఖాముఖీ

గంభీరంగా నిలబడిన బావి ముందు అతను చెప్పాడు –

“వీరమ్మా… నన్ను గుర్తుందా? నేనే తలుపు తెరిచాను. కానీ నేనెప్పుడూ నీ చెంతే ఉండాలనుకున్నాను. నన్ను క్షమించు!”

వెంటనే ఒక్కసారిగా ఆకాశం చీకటి మబ్బులతో నిండిపోయింది. బావిలోంచి తెల్లటి పొగలు పైకి వచ్చాయి. ఆ పొగ మధ్యలో, ఓ రూపం స్పష్టంగా కనిపించింది –
వీరమ్మ.

ఆమె ముఖం భయంగా లేదు. బాధతో ఉంది. చిన్న పిల్లలలా కాదు, సజీవంగా ఒక ప్రశ్నలా ఉంది ఆమె చూపు. ఆమె చేతిలో ఒక చిన్న నీలి రత్నమణి మెరుస్తోంది – అదే అతను ఇచ్చినదే.

“నువ్వు మళ్ళీ వచ్చావు…”
“నాక్కావలసినది నీ క్షమాపణ కాదు, నువ్వు నిజంగా నన్ను గుర్తుపెట్టుకుంటావా అన్నది.”
“నిన్ను శాపం నుండి విముక్తి చేయటానికి నువ్వు నాకు సహాయం చేయాలి.”

అర్జున్ చేతిలో ఆమె ఆ మణి ఇచ్చింది. అది తాకగానే భూమి కంపించింది. ఇంటి పై కప్పు పై ఓ రాతి పాళి పడింది. గోడలపై రాతచిత్రాలు వెలిగాయి.

శాపం వెనుక శాపం

వీరమ్మ తన బాధను తెలియజేసింది.
ఆమె మరణం యాక్సిడెంట్ కాదు. అప్పటి రాజుగారి కుటుంబంలోని ఒక నమ్మకద్రోహి ఆమెను బావిలో తోసేసాడు. ఆ రోజు అర్జున్ ఆ రహస్యం చూసాడు, కానీ బాధతో తలుపు మూసేశాడు. చిన్న వయసు కావడంతో భయంతో పాపాన్ని మరిచిపోయాడు.

“నువ్వు నిజాన్ని తెలిసికొని కూడా మౌనంగా ఉన్నావు అర్జున్… కానీ ఇప్పుడు ఆ మౌనం ధ్వంసం కావాలి.”

ఇది కేవలం Haunted House Experience కాదు. ఇది ఒక బాధిత ఆత్మకు న్యాయం చేయాలన్న ఒక ప్రాణ సత్యం.
వీరమ్మ అర్జున్ చేతిలో ఉన్న రత్నమణి గోడపై బంగారు గుర్తులపై నెమ్మదిగా నలిపింది. ఆ గుర్తులు ఒక్కొక్కటిగా వెలిగాయి. గోడ చీలింది. లోపల ఒక గదిలో రహస్య పత్రాలు — ఆమె మరణానికి కారణమైన వ్యక్తి వివరాలు!

అర్జున్ ఆ పత్రాల్ని బయటికి తీస్తాడు. ఎట్టకేలకు వీరమ్మకు న్యాయం చేకూరుతోంది.

విముక్తి – ఒక తుది చూపు

వీరమ్మ ఆఖరి చూపులో ఒక చిరునవ్వు పెట్టింది.

“నాకు గుర్తున్నది – నువ్వు నా మంచి మిత్రుడివి.”
“ఇప్పుడు నేను వెళ్తున్నా… కానీ ఈ ఇంటిని కాపాడేది నువ్వే.”

ఆమె తీరింది. తెల్లటి కాంతిలో మాయం అయింది. ఆ బంగ్లాలో ఆ రోజు రాత్రి తర్వాత మళ్లీ ఒక్కచప్పుడు వినిపించలేదు. గాలి శాంతించింది.
వీలైనంత భయం పోయింది.

Final Farewell of the Real Haunted House Experience

వీరమ్మ తీరిపోయిన తర్వాత, అర్జున్ ఆ రాత్రంతా బంగ్లా ఆవరణలో నిశ్శబ్దంగా కూర్చున్నాడు. బంగ్లా తొలిసారి “మౌనంగా” ఉంది. ఎప్పటిలా కాకుండా భయం గాల్లో లేదు. గాలి తేలికగా ఊదుతోంది. చెట్లు వెనకటిలా కదలుతున్నాయి. కానీ అతని మనసులో మాత్రం ప్రశ్నలు తిరుగుతున్నాయి.

“ఇక్కడ నేనే ఎందుకు మిగిలాను?”
“వీరమ్మ చెప్పినట్లు ఈ ఇంటిని కాపాడాలి అంటే అర్థం ఏమిటి?”
“ఈ Real Haunted House Experience ముగిసిందా, లేక ఇంకా ఏదైనా ఉంది?”

తుది రహస్యం – పత్రాల శాపం

ఆ రహస్య గదిలో దొరికిన పత్రాల్ని పట్టుకుని అతను మళ్లీ ఊరిలోని గ్రంథాలయానికి వెళ్లాడు. వెంకటాచలంఅన్నయ్య పత్రాలు చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు.

“ఇవి చాలా కాలంగా ఎవరూ చూడలేదు బాబు. వీటిని ప్రభుత్వ అధికారులకు చూపిస్తే బహుశా వీరమ్మకు న్యాయం జరగొచ్చు.”

అర్జున్ వెంటనే వాటిని స్థానిక అధికారులకు అందించాడు. అధికారులు పరిశీలించి నిర్దోషిగా నిర్ణయించగా, పల్లకీ బంగ్లా చరిత్రలో మిగిలిన అంధకారం తొలగిపోయింది. గ్రామస్తులు మళ్లీ ఆ ఇంటి వైపు చూడడం ప్రారంభించారు.

బంగ్లా తాలూకు శ్వాస – మళ్లీ జీవం

ఒక నెల తర్వాత, పల్లకీ బంగ్లా చిన్న మ్యూజియంగా మారింది. అర్జున్ తాను రాసిన కథను – “Real Haunted House Experience” అనే పేరుతో పుస్తకంగా వెలువరిశాడు. అదే కథ ఇప్పుడు మీరు చదువుతున్నారు.

వీరమ్మ గురించి, ఆమెకు జరిగిన అన్యాయం గురించి, ఆమె స్నేహితుడి గురించి… అతను చేసిన తప్పు గురించి… అతను తీసుకున్న మార్గం గురించి.

అర్జున్ తను ఈ ఇంటిని వదిలిపెట్టలేదు. ఆ ఇంటి ముందు భాగాన్ని తన రచనా స్థలంగా మార్చుకున్నాడు.

“ఈ ఇంటి గోడలు ఇప్పుడు భయం చెబుతాయి కాదు. కథలు చెబుతాయి.”

మిగిలిన తలుపు…

ఒక రోజు రాత్రి, అర్జున్ నవల వ్రాస్తూ కూర్చున్నాడు. రాత్రి 12:17 అయింది. అప్పుడే… పక్కన ఉన్న పాత తలుపు ఒక్కసారిగా తలబడింది.

గుండె గుదిబండలా కొట్టుకుంది.

ఆమె మళ్లీ వచ్చిందా?

తలుపు వెనకాల నుంచి చిన్న పిల్ల గొంతు…

“నువ్వు మరొకరికి మాటివ్వాల్సిన సమయం వచ్చింది అర్జున్… ఇక ఈ కథ ముగించు.”

అతను తలుపు తెరిచాడు… కానీ అక్కడ ఎవరూ లేరు.

“Some stories end with a full stop. But the Real Haunted House Experience – it ends with a whisper.”

కేవలం పల్లకీ బంగ్లా గాలి… ఇప్పుడిప్పుడే గాథగా మారిన గాలి.

మీకు ఈ Real Haunted House Experience – తెలుగు హారర్ కథ నచ్చిందా?
➡️ మీ అభిప్రాయాన్ని కింద కామెంట్ చేయండి
➡️ Share friends and family