
ఎమిలీ తల్లి మరణానంతరం చాలా సందోహాల్లో చిక్కుకుంది. ఆమె తల్లితో ఎంతో ప్రేమగా ఉండేది. తల్లి లేకపోయే ప్రతి క్షణం ఆమె గుండెల్లో ఓ బాధను మిగిల్చింది. కొద్ది రోజులుగా ఎమిలీ పార్కులో గంటలతరబడి కూర్చుంటూ ప్రకృతి మాధుర్యాన్ని చూస్తూ, తన మనసులో నిలిచిపోయిన బాధను గుర్తుచేసుకుంటుంది.
ఆరోజు కూడా ఎమిలీ అందమైన పచ్చదనం నడుమ ఒంటరిగా ఏ మూలన మౌనంగా కూర్చొని వుంది. చిలిపి పిల్లలు అటుగా వచ్చీ పోయీ వాళ్ల ఆటల్లో మునిగిపోతుంటే, ఎమిలీకి తల్లి చిన్నప్పుడు చెప్పిన కథలు గుర్తొస్తాయి. అప్పుడు ఆమె కన్నీరును దాచుకోవడానికి వేరే మార్గం ఉండదు.
అదే సమయంలో, కొంచెం దూరంలో రయాన్ తన ఫోన్లో మ్యూజిక్ వింటూ వాకింగ్ చేస్తున్నాడు. ఎమిలీ వైపు ఒకసారి నిశితంగా చూసిన తర్వాత, ఆమె ముందు ఒక్కసారిగా ఆగాడు . ఆమె చూపులో మింగుబడిపోయిన బాధను గమనించాడు. అనుకోకుండా ఒకరి మనసు మరోకరికి కనపడుతుంటుంది. ఆసక్తితో అనుకున్నాడు:
“ఈ అమ్మాయి ఎవరు? ఏదో బాధతో ఇక్కడ కూర్చొందే ! …”

రయాన్ వేచి ఉండలేక ఎమిలీకి దగ్గరికి వెళ్లి పలకరించాడు. హలో, నేను రయాన్. మీరు ఓకేనా?”
ఎమిలీకి అతడిపై సరైన అభిప్రాయం లేకపోయినా, అతని చూపుల్లో దాగిన నిజాయితీని గుర్తించింది. “అవునండి, నేను ఎమిలీ. వాస్తవానికి అంతా బాగానే ఉంది… కానీ కొంత బాధగా ఉంది.”
అది ఒక చిన్న పరిచయమే అయినా, ఎమిలీకి వింత పరిచయంలా అనిపించింది.
ఇంటికి వచ్చాక ఎమిలీకి ఆశ్లే ఫోన్ చేసింది. “ఏం ఎమిలీ, నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావ్? నీ మూడ్ మళ్లీ డల్ అయిపోతుందేమోనని భయపడుతున్నా.”
ఎమిలీ స్వచ్ఛమైన ఊపిరితో: “నిజంగాఆశ్లే, ఎప్పట్లాగే పార్కులో కొంత సమయం కూర్చొన్నా. ఓ వ్యక్తితో కొత్తగా పరిచయం ఏర్పడింది.”
ఆశ్లే కొంచెం ఆశ్చర్యంగా: “అదేంటి? ఎవరూ? ఎలా పరిచయం అయ్యాడు?”
ఎమిలీ హడవడి మాటల్లో చెబుతుంది: “అతని పేరు రయాన్. చాలా సరదాగా ఉంటాడు, కానీ నిజంగా నాతో మంచిగా మాట్లాడేడురా!”
ఇప్పుడే అతని గురించి తెలుసుకొనేందుకు తొందరపడి పోవద్దు. కానీ నీకు మానసికంగా ఒరగబట్టే వ్యక్తి కావాలి. ఇక నీకిష్టముంటే మాట్లాడేందుకు అభ్యంతరం ఏం లేదు,” అని ఆశ్లే చెప్పింది.
ఈ మాటలు ఎమిలీకి కొంత ధైర్యాన్నిచ్చాయి. అవే సమయంలో, రాత్రివేళ ఎమిలీ తల్లితో ఉన్న జ్ఞాపకాల్లో మునిగిపోయింది. తల్లి చనిపోయిన రోజు తర్వాత ఈ రకంగా తను హాయిగా అనిపించుకోని ఎంతో సమయం తర్వాతే ఇప్పుడు ఏదో ఊరట లభించింది.

ఆ తర్వా రాబోయే కొన్ని రోజులు రయాన్, ఎమిలీకి మరింత దగ్గరవుతాడు.
ఆమె దుఃఖాన్ని చూడగలిగిన ఆయన, ఆమెకి కొంత నవ్వు తీసుకొచ్చే ప్రయత్నం చేస్తాడు. ప్రాక్టికల్ హ్యుమర్తో, చిన్న చిన్న జోక్స్తో ఆమె బాధను కొద్దిగా దూరం చేసే ప్రయత్నం చేస్తున్నాడు.
ఈ మధ్యనే ఎమిలీకి మరో ముఖ్యమైన సంఘటన ఎదురైంది. ఒక లేఖ తల్లి ఇచ్చినట్లు తల్లి రాతల్లో కనిపించింది. దాని గురించి ఎమిలీ పదేపదే ఆలోచిస్తూ ఉంటుంది. లేఖలో “నీ మనసుపై యితరుల శక్తిక్రమాలు లేవు. ఎప్పటికీ నువ్వు నీ జీవితం తల్లికంటూ బ్రతికేయాలి” అని ఒక సూచన ఉంది. అది మిస్టీరియస్గా అనిపించింది.
అయితే హఠాత్తుగా అటుగా ఉన్న మైఖేల్ అనే వ్యక్తితో రయాన్కు పరిచయం ఉంది. మైఖేల్ ఎవరంటే? అతని కథే వింత. మైఖేల్ ఒకప్పుడు ఒక అమ్మాయితో ప్రేమలో ఉన్నాడు, కాని ఆమె మృతిచెందింది. మైఖేల్ మాత్రం ఇప్పటికీ మనసులో అదే బాధను మోస్తున్నాడు. ఇది ఎమిలీని మరింత కలచివేసింది. అయితే యథావిధిగా రయాన్ బాధను చూపించకుండా ఉండటమే విశేషం.

ఒక సాయంత్రం మైఖేల్, రయాన్, ఎమిలీ వారంతా ఒక చిన్న కేఫ్లో కలుసుకున్నారు. అక్కడ మైఖేల్ తన గతాన్ని వెలికితీస్తూ చెప్పాడు.
నేను క్యారలైన్ని ఎంతో ప్రేమించాను. ఆమెను నేను కోల్రాడోలో ఉండగా కలిశాను. మేమిద్దరం ఎంతో సంతోషంగా ఉన్న రోజుల్లో, ఒక ప్రమాదంలో ఆమె తన ప్రాణాన్నికోల్పోయింది. అప్పటి నుంచి నాకు జీవితం నరకంగా మారింది.
తను ఇక లేడని ఒప్పుకోవడమే మృతితో సమానం. ఆమె నాకు లేఖ రాస్తుందేమోనని ఇప్పటికీ ఎదురుచూస్తాను. అది అసాధ్యమేనని తెలిసినా, నాది మట్టి మనసు,” మైఖేల్ వేదనగా చెప్పాడు.
ఎమిలీకి ఆయన మాటలు విన్నాక ఆమె తల్లిని గుర్తుచేసుకోని మరోసారి మనసు మిగిలిన కోరికలను తట్టుకోలేకపోయింది. “మీ ప్రియురాలి స్మృతి మీకెప్పుడూ జీవంగా ఉంటుందని అనుకుంటున్నాను,” అంటూ తడబడి అటుగా హోల్ చేసుకుంది.
రయాన్ మౌనంగా మైఖేల్ను ఓదార్చడానికి ప్రయత్నించాడు. మైఖేల్ మాటల్లో అర్ధం కాని మిస్టీరియస్ వాక్యాలు వినిపించాయి. “క్యారలైన్ అంటే తను ఎవరో కాదు… నా హృదయం…” అంటూ వొకటి రెండు మాటలు ముడిపెట్టి చెప్పాడు. అతని వేదన ఎన్నో మలుపులు తీసుకుంటూ ఉంటుందని అందరికీ అర్థమైంది.

ఆ కేఫ్లోనుంచి వెళ్లిన తర్వాత, ఎమిలీ అనేక ప్రశ్నలకు పోతుంది: “రయాన్ ఎంత హాయిగా ఉంటాడు, కానీ అతని చూపుల్లో మరో అర్ధం దాగుందేమో? అతను మైఖేల్కు తల్లడిల్లినట్లు కనిపిస్తున్నాడు. అసలు మైఖేల్ కథేంటి?”
ఆ రాత్రి ఎవరికీ నిద్ర పట్టలేదు. రయాన్ కూడా తన ఇంట్లో విశ్రాంతి తీసుకోలేకపోతాడు. అతని తల్లిదండ్రులు చిన్నప్పుడే విడాకులు తీసుకోవడం వల్ల, అతని మనసులోనే రహస్య రక్తసంబంధాలు ఉన్నాయి. ఒక్కసారిగా ఎమిలీ తల్లి చనిపోయినట్లే, అతని జీవితం కూడా తల్లడిల్లిందని అతను తలుచుకుంటున్నాడు.
ఇదిలా ఉంటే, ఎమిలీ తల్లి ఇచ్చిన పాత లేఖలో “పాపా, నీకు ఎప్పుడూ ఆశించని వాస్తవాలు కనబడతాయి. వాటిని అధిగమిస్తే జీవితంలో వెలుగు వస్తుంది ” అని ఒక వాక్యం ఉంది. ఇది ఏమిటీ, ఎవరెవరు సంబంధం తీసుకుంటారు? ఎమిలీ తన తల్లితో ముడిపడిన రహస్యానికి దగ్గరగా వస్తున్నదా?
వేరే రోజు ఉదయం ఆశ్లే, ఎమిలీని కలుస్తూ: “అసలు ఇది ఏంటి? నీ తల్లి చెప్పిన మాటలకూ, మైఖేల్ కథకూ, రయాన్ వైఖరికీ, ఎవరికి ఏం సంబంధం ? నువ్వు ఇప్పటి వరకు ఏదైనా కారణం వెతికావా?”
ఎమిలీ మెల్లగా నవ్వింది: “నిజంగా ఆశ్లే, నాకు కూడా పెద్దగా క్లారిటీ లేదు. కాని ఒకటి చెప్పాలి: నేను రయాన్తో మాట్లాడినపుడల్లా నాకు వింత ఓ ధైర్యం కలుగుతుంది. ఆయన నాలోని బాధను తొలగింపచేస్తున్నాడనిపిస్తుంది.”
ఆశ్లే కొంచెం ఆశ్చర్యంగా అంది: “అలా అయితే నువ్వు అతనితో కూడా ఈ లేఖ విషయం షేర్ చేయు. ఒకసారి అతని అంచనాలు ఏవో చూస్తే మంచిదేమో?”

ఆ సాయంత్రం రయాన్, ఎమిలీ మరోసారి పార్కులో కలుసుకున్నారు. ఎమిలీ తన తల్లి లేఖ విషయాన్ని అతనికి చెప్పింది. “ఇందులో ఏదో రహస్యం ఉంది అనిపిస్తోంది. నాకు ఒకటే సందేహం: నా తల్లి ఎందుకు ఇలా చెప్పింది?”
రయాన్ అది విన్నాక భావోద్వేగంలో కొద్దిసేపు మౌనంగా ఉంటాడు. “నీకు ఓ క్లూ ఉండాలి. ఏదో ఒక అనుభూతి తల్లికి ముందే తెలుస్తుంది. మైఖేల్ చెప్పిన ఆ అమ్మాయి కథ, మన మధ్య ఉన్న ఆ బాధేమిటో ముడిపడి ఉంటుందేమో!”
ఆ రాత్రి కోల్డ్ బ్రీఝ్ ఎమిలీ గదిలోకి వస్తోంది. తల్లి ఫోటోని తాకి, “నువ్వు నాపైన మళ్లీ ఒక ఆశ మిగిల్చావు. నేను చనిపోవాలి అనుకునే రోజు నుంచి నువ్వు మళ్లీ నన్ను బతికించావు” అని గుండె మీద చెయ్యేసుకుని అనుకుంటుంది.

అంతలోనే రయాన్కు ఓ సందేశం పంపింది: “రేపు నీకు సమయం ఉందా? మనం నీ తల్లిదండ్రుల విషయంపై కూడా మాట్లాడదాం. ”
రయాన్ ఒప్పుకున్నాడు. ఇద్దరికీ తల్లిదండ్రులంటే ప్రత్యేకమైన ఎమోషన్. ఇద్దరూ ఇప్పుడు ఒకరికొకరు సహచర్యంగా ఉండడంతో మనసులోని తారాడింపుల్ని సముదాయించుకొనే స్థితిలోకి వస్తున్నారు.
రయాన్ తల్లిదండ్రుల విడాకులు గురించి చెప్పినప్పుడు, అతని తండ్రి మైఖేల్కు ఒక బంధువని కూడా తెలుస్తుంది. మైఖేల్ నిజానికి రయాన్కు మామూలు స్నేహితుడు కాదు; ఆయన తండ్రి కుటుంబంలోని ఓ సభ్యుడు. ఈ విషయాన్ని చాలా రోజులు రయాన్ దాచుకున్నాడు. అయితే ఇది ఎందుకు దాచుకున్నాడో? మైఖేల్ తన ప్రేమికురాలి గురించి చెప్పినప్పుడు, రయాన్మొదటి నుంచి మనసులో కలతగా వున్నాడు.
ఇప్పుడు ఎమిలీ కి అవన్నీ తెలిసాక, ఆమె మైఖేల్కు చనిపోయిన ప్రేయసి ఎవరో చెప్పడం కాదు, ఒకటి మాత్రం అర్థమైంది: అందరూ ఎవరికి వారు కోల్పోయిన అనుబంధంలో చిక్కుకుపోయారు. రెట్టింపుగా ఎమిలీ కూడా తన తల్లిని మిస్సవుతోంది. తల్లి లేఖలో చెప్పిన మాటలు జీవితం మళ్లీ పట్టాలెక్కించినట్లే అనిపించింది.
అయితే చివరకు లేఖలో వున్న వాక్యాలు, “జీవితాన్ని మిమ్మల్ని మారుస్తుంది, నువ్వు తట్టుకోగలిగితే ప్రేమనే గెలుస్తుంది” అని ఉన్నట్లు ఎమిలీ కి ఇంకోసారి గుర్తు వచ్చింది. తల్లికి ముందే తెలిసింది ఎమిలీ ఎవరో ఒక వ్యక్తితో జీవితాన్ని పంచుకుంటుందని. బహుశా అప్పుడు చెప్పింది: “మనస్సులోనూ మర్మాల్లోనూ ఎన్ని బాధలున్నా, ప్రేమకి విశాల స్వేచ్ఛ ఇచ్చేదెలాగో నీకు తెలుస్తుంది.”

ఆ సాయంత్రం, రయాన్, ఎమిలీతో తల్లి విగ్రహాన్ని కలసే దగ్గరకు వెళ్లాడు. అక్కడ ఇద్దరూ తమ తమ బాధలను చెవిపోడీ చేసుకున్నారు. ఎమిలీ తల్లిని తలచుకుంటూ కన్నీరు పెట్టుకుంది. రయాన్ ఆమె కన్నీరు తుడుస్తూ, ఒక మధురమైన మౌనాన్ని పంచుకున్నాడు. ఇదే నిజమైన ప్రేమకు నాంది.
వాస్తవానికి మైఖేల్కు తన వద్ద ఉన్న జ్ఞాపకాలే అతని నిజమైన సహజీవనాలు. కానీ అతనికి అందమైన మెమరీ విడిచి వెళ్లిన క్యారలైన్ మళ్ళీ రాదు. కానీ అదే సమయంలో రయాన్, ఎమిలీ ఇద్దరూ ఒకరి బాధను మరొకరూ పంచుకోవడానికి ముందుకు వచ్చారు. ఈ పరిణామంలో వారి ప్రేమ ఒక్కసారిగా స్పష్టతను పొందింది.
రయాన్ తన తల్లిదండ్రుల విడాకుల లోనూ, మైఖేల్ కుటుంబ సంబంధాల్లోనూ మర్మాన్ని అర్ధం చేసుకొని, ఎమిలీని దగ్గరగా ఉంచుకున్నాడు.

ఇలా వుండగానే ఒకరోజు పార్కులోనే రయాన్, ఎమిలీకి మౌనంగా మూడుపదుల వాక్యాల్లో ప్రపోజ్ చేశాడు. “ప్రేమ ఒక శక్తి, అది నువ్వు నాకు మళ్లీ చూపించావు” అని చెబుతూ, ఆమె గుండెలో చోట తెచ్చుకున్నాడు. ఈ మర్మకథ ఇంతటితో ముగిసినట్టు అనిపించినా, నిజానికి మరో కొత్త జీవితానికి నాంది పలికింది.
అంతా తుది ప్రయాణాలు ఏమీ కాదు. మనస్సులో మిగిలిన బాధలను పోగొట్టుకునే శక్తి ప్రేమకే వున్నది. ఎమిలీ, రయాన్లు తప్పిపోయిన అనుబంధాల్లో ఒకరినొకరు ఆశ్రయించుకుని, ఒక కొత్త జీవితం ప్రారంభించారు. మనం జీవితంలో ఎన్ని దాచుకోలేనంత మర్మాలున్నా, ప్రేమ మరింత బలంగానే ఉండిపోతుంది.
“ప్రేమలో మర్మాలు ఎంతో ఉన్నా, మనసుకు ఓదార్పు కలిగించేదే నిజమైన అనుబంధం”అని ఈ కథ చెబుతోంది.
“ఒక చిన్న అనుబంధం కూడా జీవితాన్ని మలుపు తిప్పగలదు. తల్లికి ఎమిలీ చేసే నివాళీ, మైఖేల్ చెప్పిన బాధాకరమైన గాథ, రయాన్ మరుగున పడేసుకున్న కుటుంబ మర్మాలు—all unite them under one universal truth: ప్రేమ గొప్పది. ఈ కథలో మనం చూసినట్టుగా, ప్రేమ అంచనాల్ని అధిగమించి ముందుకు తీసుకువెళ్తుంది. అందుకే, మన ప్రతిరోజు జీవితంలో కూడా చిన్న ప్రేమ మజిలీ మధురానుభూతిని లభింపజేస్తుంది.”